Dag 39-43

1 maart 2015 - Wellington, Zuid-Afrika

Hoi allemaal,

Wat een week!!! Een nieuwe school, Spannend!

Op maandag ochtend bracht Johan Anker ons (Maïté en ik) naar onze nieuwe school: Saint Albans. Een zwarte school. Allebei hadden we toch last van de nodige zenuwen... We werden meteen hartelijk ontvangen door het schoolhoofd. Zijn secretaresse bracht ons naar onze klassen. Ik werd gedropt bij een groepje leerkrachten van de kleuterschool. Miss Karelsen zou mijn mentor worden voor de komende 4 weken. Ik kreeg een goeiemorgen van alle leerkrachten en verder werd ik genegeerd. Redelijk akward! Ik hoorde mijn mentor tegen haar collega's zeggen: "wat moet ik nu doen? ik kan helemaal geen Engels! Zij gaat mij nooit verstaan. Haar collega's gaven de tip om alles uit te leggen met gebaren en anders moest ze maar gewoon niets tegen me zeggen en me laten doen... Dit gesprek vond plaats in het Afrikaans, ik versta Afrikaans perfect! Toen ik dit vermelde kreeg ik 5 verbaasde gezichten te zien. (Zoiets van "Oh shit die heeft alles verstaan")

Ik heb nu een klas die maar half zo groot is als de klas in Dwergiebos. Er zitten 32 kinderen in de klas. Geen enkel blank kind op de school te zien. Ook geen enkel blanke leerkracht. (Kan je u voorstellen hoe ze ons bekijken als wij op de speelplaats staan?). De kinderen zitten heel de voormiddag binnen. Speeltijd hebben ze niet. (Tijdens de pauze moeten de kinderen stil zitten op de mat). Toen ik vroeg aan de leerkracht wanneer ik zelf les zou mogen geven en welk thema het zou zijn, vertelde ze mij: "Je leert veel meer door te kijken naar mij dus let maar goed op. Ik heb heel de dag op een stoeltje gezeten en ik mocht niets doen; ik heb me nog nooit zo verveeld in een kleuterklas!

De volgende dag stond ik op en voelde ik me niet zo goed; Toch ben ik naar school geweest, dik tegen men goesting. Weer heb ik heel de dag op een stoel gezeten en niets gedaan. Telkens als ik een poging ondernam om een kind te helpen of... stond de juf er meteen om het werk uit mijn handen te nemen. het stak mij echt al tegen op deze school. Een hele dag vervelen, de kinderen komen vuil naar school, de kinderen zijn onbeleefd, de juf roept heel de dag en ik moet heel de dag binnen zitten in een klein warm klasje.

's Avond voelde ik me nog steeds niet beter. Ik had niets gegeten. Na lang twijfelen besloot ik om toch mee naar de cinema te gaan. Ons plan was om in Paarl "Fifty shades of grey" te gaan kijken. Ladies night! De film bleek uitverkocht. Tegenvaller!! we hebben dan maar meteen tickets gekocht voor de volgende dag. We zijn dan maar iets gaan drinken in een sushi bar in de buurt. Hier hebben we ook meteen een tafeltje gereserveerd voor de dag erna :p (het zag er nog niet meteen naar uit dat ik mee sushi zou eten maar we blijven optimistisch é ;-)).

Woensdag ochtend voelde ik me nog steeds niet goed :-/ Ik heb dan besloten om een dagje thuis te blijven van school. (Veel motivatie om te gaan was er toch al niet). Ik heb die dag mijn tijd nuttiger besteed dan de twee voorbije dagen. Ik heb voor school gewerkt, genoten van de rust in huis en stilaan geprobeerd terug dingen te eten. Beetje bij beetje voelde ik mij beter.

's Avonds zijn we terug naar Paarl gereden; hier zijn we sushi gaan eten. (ik heb maar een paar stukjes gegeten... ik kon redelijk snel voelen dat mijn maag nog niet helemaal terug in orde was?) Het eten was lekker en het was gezellig. Na ons etentje zijn we dan eindelijk onze film gaan kijken; Vol verwachting gingen we de zaal binnen. We kochten popcorn (de anderen.... ;-)). Hier bleek al dat ze het anders doen in Afrika. Ze verkochten geen chips en de smaken popcorn waren: salt en vinegar, salt, cheese en onion. Zoete popcorn kennen ze hier niet. Vol spanning wachten we op het begin van de film. toen gingen de lichten uit en... tegenvaller nummer 2: Geen Afrikaanse ondertiteling zoals wij gehoopt hadden. De film was beter dan we hadden verwacht. (op vlak van verhaallijn).

De volgende ochtend stond ik voor een groot dilemma: ga ik naar school of draai ik me nog eens om. (Die leerkracht weet toch niet dat ik terug genezen ben...). Ik ben uiteindelijk toch maar gegaan; De juf was blij me te zien. Ik kreeg meteen een knuffel en ze vertelde me dat ze me gemist had. (Hoe kan dat nu, het enige wat ik doe is in de weg zitten...:-/). Ik had me voorgenomen me vandaag voorgenomen me niet te vervelen; Dit is gedeeltelijk gelukt. ik heb me aan een tafel gezet en ik heb me niets aangetrokken van de juf. (Zij zal waarschijnlijk gewenst hebben dat ik terug ziek was :p). Vandaag heb ik de juf voor het eerst een kind echt zien slaan. Niet zomaar een tik maar echt met de platte hand op de rug, op het hand en in het gezicht. Een kleuter had een andere kleuter geslagen. hij moest zijn hand uitsteken. De juf sloeg hem op zijn hand en zei hierbij: "Je mag ni slaan ni!" Voor elk woord kreeg de kind een klap. De juf sprak deze zin 3 keer uit. (ben ik nu de enige die het belachelijk vind dat je kinderen slaat om ze te leren dat ze niet mogen slaan???)

's middags kwam Johan Anker op bezoek om te horen het ging met ons op onze nieuwe school. Ik heb hem verteld dat ik hier geen 4 weken wilde blijven. hij stelde voor om nog een week te blijven en dan nog een week mee te lopen met studenten op de universiteit. +Gelukkig geen 4 weken op deze school vervelen.

Op vrijdag vond ik het niet zo erg om naar school te gaan. Ik wist dat het de laatste dag van de week was! hierna nog maar een week te gaan. Neemt niet weg dat ik besloten had me niet maar te laten doen door de juf. Toen de juf een werkblaadje liet zien heb ik besloten mijn kans te grijpen. Het ging ongeveer zo:

Juf: "Ik heb hier een werkblaadje dat de kinderen moeten maken"

Ik: (neem het werkblaadje uit haar hand) "ik zal de kinderen we begeleiden"

Juf: "Nee dat is niet nodig! ik doe dat wel!"

Ik: "Oh maar ik doe dat graag hoor, ik vind het helemaal niet erg"  (Toen ben ik aan de tafel gaan zitten met het blaadje en heb ik kleuters bij mij geroepen)

Melissa:1 Juf:0

Eindelijk iets kunnen doen!

's avonds hebben we samen met Johan en Elra wafels gebakken en opgegeten. hillarisch. Johan dacht dat hij een wafel kreeg met slagroom en ijs. Verkeerd gedacht. Elra had besloten dat het zoute wafels zouden zijn (met kip en sla....). Na een grappige discussie gebeurde wat altijd gebeurd. Elra krijgt gelijk :p.

Na een gezellige avond was het tijd om te gaan slapen zodat we er weer vollop tegenaan kunnen in het weekend :-)

Dikke kus

Melissa

Melissa

Foto’s

1 Reactie

  1. Inge:
    1 maart 2015
    Dit is zo geen toffe ervaring Mateke maar nu ziet ge eens echt hoe t ni moet ;) nog n weekske doorbijten en ge zijt er vanaf.. Dikke knuffel